*pudding z kaszy manny z jagodami i twarożkiem (w środku) & więcej jagód i więcej twarożku*
Czuję się dzisiaj jak śmierć. Jedyne co utrzymuje uśmiech na mojej twarzy to czekający mnie za godzinę wyjazd do babci. Rodzice zarysowali jej moją sytuację, więc tym razem jadę bez obawy, że nie będą mnie opuszczać troskliwe spojrzenia i komentarze. Wciąż nie mogę zrozumieć jak szybko można się zatracić w pogoni za ideałem...Chyba jestem zbyt ambitna, może gdybym należała do osób, które szybko się poddają nie musiałabym toczyć teraz tej walki.
udanego dnia wam życzę ;*
Ambicje są dobre. Zależy, na jakim celu i do jakiego momentu człowiek się angażuje. Czy umie przestać, czy robi coś wbrew sobie, czy się zatrata. Czy widzi najważniejsze aspekty życia.
OdpowiedzUsuńPodziel się jagodami. ;)
Dawno nie jadłam puddingu z manny. Narobiłaś mi smaka !
OdpowiedzUsuńBardzo apetycznie wygląda.
OdpowiedzUsuńMiłego dnia ;*
Ciężko jest walczyć z perfekcjonizmem. Ale trzeba wierzyć, że będzie dobrze, a po takim śniadaniu wiara przychodzi sama :)
OdpowiedzUsuńNawet nie mogę sobie przypomnieć kiedy ostatnio robiłam pudding, twój wygląda mega apetycznie!
OdpowiedzUsuńNiestety wiem co to znaczy "zatracić się w pogoni za ideałem", powiem tylko że trzymam za ciebie kciuki. Trzymaj się! :*
jaka chmurka z tego puddingu :)
OdpowiedzUsuńi to nasze typowe cechy - wygórowana ambicja, dążenie do wszechkontroli. ale mogę Ci obiecać, że jak już będzie dawno po tym, to te cechy trochę się stłumią i będą naprawdę użyteczne w życiu. dające siłę.
perfekcjonizm, ambicja -skąd ja to znam. wszystko dobre, ale nie kosztem zdrowia kochana ;*
OdpowiedzUsuńniebiański pudding <3
Ale pięknie się prezentuję na tej...hmm..wełnie ? :D Tak delikatnie <3
OdpowiedzUsuń